girlbook

  Είναι μία το βράδυ και βλέπω την ταινία {{A Week Away}} του 2011, μια χριστιανική ταινία, φαίνεται καλή. Και με έβαλε σε σκέψεις... Σκέφτηκα πως ο καθένας μας έχει διαφορετικά χαρίσματα τα οποία του δόθηκαν από τον Θεό, και δεν πρέπει ποτέ να μειώνουμε τον εαυτό μας, γιατί είναι σαν να κατηγορούμε τον Θεό πως δεν μας έκανε αρκετά καλούς. Πολλές φορές έχω νιώσει πως δεν είμαι αρκετά καλή, πως δεν είμαι αρκετή. Πάντα προσπερνούσα τα δικά μου χαρίσματα και προσπαθούσα να μοιάσω στους άλλους, να γινώ καλή σε αυτό που κάνουν, στο χάρισμα που έδωσε ο Θεός γι' αυτούς. Έτσι με άφηνα πίσω, άφηνα το δικό μου μονοπάτι για να αποδείξω οτί αξίζω. Άφηνα τον εαυτό μου σε σημείο να μην ξέρω ποια είμαι.  Δεν ξέρω πόσο θα διαρκέσει αυτο. Νιώθω πως παίζω σε ένα θέατρο, σε ένα πανέμορφο θέατρο, με πολλούς θεατές κάτω στις καρέκλες να κλαίνε, να γελάνε, να χειροκροτούν και να σιωπούν. Μα εγώ δεν είμαι η πρωταγωνιστρία, μονάχα μια κοπέλα πίσω απο την σκήνη η οποία σκέφτεται να μπει μέσα, μέσα στη...