Άλλη μια νέα χρονία ήρθε και μια μέρα θα ξανα περάσει θέτοντας ξανα νέους στόχους είτε επαναχρησιμοποιημένους, τους οποιούς δεν πραγματοποιήσαμε ή διότι η τύχη δεν ήταν μαζί μας. Και θα συνεχίζουμε να γιορτάζουμε είτε όχι αλλά ο χρόνος περνάει. Είναι ο ίδιος το μόνο που διαφέρει μέσα σε αυτόν είναι ο άνθρωπος. Αυτός είναι που αλλάζει ή μένει ίδιος. Τώρα μπόρει κάποιος να αλλάξει προς το καλύτερο ή στο χειρότερο. Κανείς δεν ξέρει παρα μόνο ο Θεός. Εκείνος σίγουρα ξέρει.
Περνάμε και γεμίζουμε τον χρόνο μας με ετοιμασίες και δουλείες, με άγχος και αγωνίες. Με το τι θα γίνει, και το πως θα γίνει κάτι που μπορεί να μην είναι καν δικό μας. Κι όμως εμείς πάλι τρέχουμε και δεν φτάνουμε. Τρωγόμαστε και πέρνουμε και τους συνανθρώπους μας μαζί μας, στην δικία μας κόλαση και τους βασανίζουμε με τους φόβους μας.
Μάλλον παρα να θέτουμε στόχους και όνειρα και να τα γράφουμε σε ένα χαρτί το οποίο θα το δούμε μόνο εμείς ή και άλλοι, ας το κάνουμε μια μικρή προσευχή και να το αφήσουμε.
Ο στόχος αυτός θα μπορούσε να είναι π.χ να μάθω να αγαπώ.
Με αγάπη η Αγγελική σας!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου